Nee het is waarschijnlijk niet wat je denkt dat het is en ik geef toe dat de kop een beetje misleidend is maar ik vond hem te leuk om niet te gebruiken. Het leek me een leuk plan om in onze sauna een “sauna-boekje” neer te leggen. De enige voorwaarde die ik aan sauna-boekjes stel is dat deze niet te dik en te moeilijk mogen zijn.
Op dit moment is het boek Nooit meer bananen het sauna-boekje. Het is het marathon verhaal van Job Pennekamp en hij beschrijft per kilometer zijn ervaringen. Het grappige aan dit verhaal is dat hij deze marathon heeft afgewerkt op een tempo van 4:40/KM (dat is hij van plan in ieder geval, of dit lukt lees ik later), precies hetzelfde tempo dat ik ook wil gaan lopen. Het leest tot nu toe in ieder geval lekker weg en ik hoop er hier en daar nog wat lessen uit te kunnen halen.
Slow start
De spierpijn op maandag leek mee te vallen, bij het opstaan althans. Na de halve marathon van de dag ervoor had ik toch iets meer stijfheid verwacht maar het foam-rollen blijk ik toch niet helemaal voor niets te doen.
Ik moest voor mijn werk een dag in centrum Amsterdam zijn en ik rijd in een busje, laat die twee nou een hele slechte combinatie zijn. Dit resulteerde erin dat ik ongeveer op 1,5 KM vanaf de klantlocatie geparkeerd stond. Toen ik aan het einde van de middag met wat gereedschap terug liep naar de auto viel het niet meer mee met de spierpijn, een mooie gelegenheid om het los te lopen zullen we maar zeggen.
Zoals gebruikelijk stond er voor de maandagavond een baantraining gepland bij AAV’36 met lange intervallen. Omdat ik mezelf semi-fris (mijn term voor spierpijn maar toch niet helemaal naar de klote) voelde had ik wel besloten om de snelheid van de tempo’s wat aan te passen. In mijn geval betekent dit dat ik 10 of 20 seconden optel bij mijn kilometertijd, dus 4:30/KM in plaats van 4:10/KM. Dit zorgt ervoor dat ik de tempo’s gewoon ontspannen kan lopen.
De woensdag training stelde nog niet heel veel voor, ik had moeite om het tempo te houden en had duidelijk nog wat vermoeidheid van de halve marathon in de benen. Maar zonder af en toe wat dieper te gaan zou je ook nooit veel progressie boeken, dus dit soort trainingen horen daar ook bij.
Positieve noot; mijn staplengte en rencadans lijken beter te gaan nu ik er wat meer op let. Ook het ritmisch ademen gaat me nu veel makkelijker af en ik hoef er wat minder over na te denken.
Lange duurloop en mijn route filosofie
Ik kan me voorstellen dat het lopen van lange duurlopen voor veel lopers het ideale excuus is om een keertje over te slaan. Naast het feit dat ze gewoon lang duren (in mijn geval de komende weken minimaal 2,5 uur) kun je ook struikelen over het feit dat je elke keer weer een mooie route wil maken.
Als je motivatie nog hoog is, bijvoorbeeld in het begin van een nieuw schema dan is dit allemaal geen probleem, maar je gaat op een punt komen dat je eigenlijk al geen zin hebt in een loop van 2,5 uur en dan moet je ook nog een route maken. Dit soort kleine dingen kunnen uiteindelijk een excuus worden om helemaal niet te gaan lopen. Bij mensen die veel zelfdiscipline hebben klinkt dit allemaal vrij bizar in de oren maar sportscholen verdienen geld aan dit gedrag omdat mensen 2 maanden komen en daarna 4 jaar stille sponsor zijn.
Om dit te voorkomen heb ik zo veel mogelijk keuze weggenomen bij het maken van routes. Zoals eerder gezegd is 2,5 uur lopen op een vrij langzaam tempo mentaal al vaak een uitdaging dus wil ik geen mentale energie kwijtraken aan allerlei route keuzes, die gebruik ik dan liever ergens anders voor. Ik gebruik een paar standaard routes van 10-12-14-15-16 KM die ik al ongeveer een jaar loop en ik knoop deze gewoon aan elkaar als ik bijvoorbeeld 24 KM moet lopen.
Naast het feit dat het makkelijk is en keuzes weghaalt heeft het nog wat andere voordelen als je in kleinere lussen rondom je huis loopt.
- Als je langs huis komt kun je wat drinken en eten oppikken na je eerste lus. Dit is handig omdat je dan niet de hele 30 KM met die rommel hoeft te sjouwen.
- Deze klinkt wat raar maar kleinere lussen lopen rondom je huis geeft je mentale ontspanning en zorgt voor meer relaxed lopen. Als je ver van huis gaat in wat meer onbekende omgeving ga je onbewust meer inhouden om reserves over te houden. Dit is vanuit een evolutionair oogpunt vrij logisch dus deze eigenschap hebben we aan onze voorouders te danken.
Als lange duurloop stond er deze week 26 KM op de planning. Dat betekent in mijn geval dus een lus van 12 en 14 KM. Ondanks de wind en wat regen ging alles best wel soepel. Rond de 18 KM voelde ik wel dat mijn benen wat moe werden, dit is iets sneller dan normaal maar dat gaf geen problemen.
Op naar volgende week.
Laat hieronder een reactie achter als je even hoi wilt zeggen of iets anders leuks te melden hebt. Je kunt me ook volgen op de diverse socials of schrijf je hieronder in op mijn nieuwsbrief om af en toe een mailtje te krijgen bij leuke updates.
