Ruim één week op weg en vooralsnog gaat ie lekker. De opdrachten zijn nog makkelijk te doen en ik heb zelfs al een begin gemaakt met de hardloopcalculator.
De werkwijze die het boek gebruikt werkt goed. Ik mag geen hulpprogramma’s zoals een IDE gebruiken om de code te tikken maar moet alles in een tekstverwerker doen. Hiervoor gebruik ik Atom. Deze veranderd wel de kleurtjes van de tekst als ie herkent dat het een python file wordt. Klein beetje vals spelen dus.
Vervolgens voer ik mijn ingetikte “scriptjes” uit in Windows Powershell. Zo controleer ik of alles werkt.
Klik op het artikel hieronder om terug te lezen wat dit project precies inhoudt.
Set-up
Om te leren programmeren heb je niet veel nodig. Je installeert Python op je laptop, zorgt voor een goeie tekstverwerker en je bent eigenlijk klaar.
Easy peasy.
Windows PowerShell
Het boek begint bij Windows PowerShell. Dit is een programma dat op elke windows computer staat en is heel vergelijkbaar met cmd.exe. Voor de mensen die ook hier nog nooit van gehoord hebben: je kunt dit het beste zien als een terminal waarin je onder andere bestanden en mappen kunt kopiëren, verplaatsen en aanmaken. Maar je kunt het dus ook gebruiken om Python scriptjes uit te voeren.
Ergens in een vaag verleden heb ik Powershell nog wel eens gebruikt maar ik had een crash-course CLI (command line interface) nodig om alle commando’s boven te halen. Gelukkig is deze toegevoegd als appendix achterin het Python boek.
Normaal gesproken zoek je bestanden gewoon op in je Windows verkenner, visueel dus. In Powershell moet je bestanden en mappen kunnen vinden door het gebruik van de juiste commando’s. Die moet ik dus eerst uit mijn hoofd leren. Mooi ouderwets stampwerk.
Ik gebruik hiervoor meestal flashcards. In dit geval schrijf ik voorop het commando en op de achterkant wat het commando doet in de terminal.
Vervolgens moet je jezelf dan gewoon overhoren totdat je alle kaartjes weet. Simpel as that.
Uit onderzoek is gebleken dat jezelf overhoren 2 tot 3 keer zo effectief is om informatie te onthouden in vergelijking met passief lezen. De gedachte: “Kut, wat was deze ook alweer?!” doet dus meer goed dan je denkt.
Printing, variables and math
Vooral veel code typen. Daar ligt in het begin de focus op en dat is goed. Op deze manier leer je alvast de structuur en gaan je vingers een beetje wennen aan al die aparte tekens die je nodig hebt bij het programmeren.
Opdracht 1 in Atom 
Opdracht 1 in PowerShell
Links zie je de code zoals ik deze heb ingetypt in de tekstverwerker (Atom) en rechts als ik het script heb uitgevoerd in PowerShell. Het commando print() zegt eigenlijk tegen Python dat deze moet laten zien wat tussen de ” ” staat.
Sommetjes in Atom 
Sommetjes uitkomst
Sommetjes maken in Python is net zo makkelijk. Je kunt het eigenlijk gewoon intypen net als in een rekenmachine. Als je de uitkomst wil printen moet je het niet tussen de aanhalingstekens zetten, Python ziet dit dan als een string (stukje tekst waarmee Python verder niks doet) en zal deze dan ook zo uitprinten. Kijk naar regel 14 en 15 op de linkerafbeelding om het verschil te zien.
Calculator
Het gaat zo lekker dat ik alvast een poging heb gewaagd aan de hardloopcalculator.
Ik vind dit programming-project geslaagd als ik zelf een fatsoenlijke hardloopcalculator kan maken die mijn tempotijd (minuten per kilometer) omrekent naar andere tijden. (400m, KM/u)
Ik weet nu hoe ik sommetjes moet maken, gebruikersinput vraag en dingen uitprint. In de basis zou ik dus een eerste opzet moeten kunnen maken.
In de basis…
Want waar ik vooral tegenaan loop is het omzetten van minuten naar seconden en weer terug. Je moet een tempotijd ergens gaan formatteren naar seconden om mee te kunnen rekenen en weer terug naar minuten zodat het te snappen is voor de gebruiker.
Afijn. Niet slecht voor een eerste opzet.
